Beechcraft D18S (PH-KHV)

De Beechcraft model 18 was ontworpen volgens de filosofie van begin jaren ’30. Dit hield onder andere in dat een modern tweemotorig vliegtuig een richtingsroer moest hebben achter iedere motor voor een optimale effectiviteit van de besturing. De eerste vlucht vond plaats op 15 januari 1937. Met de Tweede Wereldoorlog op komst kregen ook de militaire autoriteiten interesse in deze machine. Meer dan 90% van alle Amerikaanse navigators en bommenrichters die in de oorlog zijn ingezet, kregen hun opleiding op dit type. In 1950 kreeg de luchtmacht de beschikking over 28 T-7’s. De T-7’s hebben bij de KLu gevlogen bij de instructie-groep Gilze-Rijen, de aanvullende vliegopleiding op tweemotorige vliegtuigen (AVOT) op de vliegbasis Twente, de TRANSVA op de vliegbasis Ypenburg en later bij het 334 squadron op Ypenburg. In 1957 zijn de meeste Beechcrafts weer teruggegeven aan de oorspronkelijke eigenaar.

Onze Beech is in 1952 gebouwd door de Beechcraft-fabriek te Wichita Kansas voor de Royal Canadian Air Force als VIP vliegtuig en navigatie trainer. De Beech vloog van 1952 tot 1968 bij de RCAF. Na veel omzwervingen is het vliegtuig terecht gekomen bij de Dutch Dakota Association. De Beech is door de SKHV overgenomen omdat de DDA wilde standaardiseren op Douglas toestellen.

Op evenementen wordt het toestel veelal ingezet in een formatie geflankeerd door drie Harvards hetgeen bijzondere imponerend is.

Technische Gegevens Beechcraft D18S

Motor2x Pratt & Whitney R-985-AN-14B
Motorvermogen450 pk
Spanwijdte14,53 m
Lengte10,41 m
Hoogte2,95 m
Max. snelheid368 km/h
Max. gewicht3564 kg
Vliegbereik1200 km
Plafond7920 m
Bemanning2 (+ 5 passagiers)
In dienst KLu28
In dienst KLuHV1
Serial numberCA-254
Type KLuBeechcraft
T-7 "Navigator"
Type civielBeech D18S-3NM
Bouwjaar1952
KLu registratieG-29
PH registratiePH-KHV